historyk

м. гісторык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прагматы́ст, ‑а, М ‑тысце, м.

1. Паслядоўнік прагматызму як філасофскай сістэмы.

2. Гісторык, які прытрымліваецца прагматызму ў перадачы гістарычных фактаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

historian

[hɪˈstɔriən]

n.

гісто́рык -а m. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

annalist

[ˈænəlɪst]

n.

летапі́сец -ца m., гісто́рык -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dziejopisarz

м. гістарыёграф; гісторык; летапісец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гістарыёграф

(ад гісторыя + -граф)

1) спецыяліст у галіне гістарыяграфіі;

2) уст. тое, што і гісторык.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Тыме (гісторык) 1/256

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ангелов Д. (гісторык) 2/54

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Васільеў П. (гісторык) 4/144

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Маліноўскі М. (гісторык) 11/378

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)