стака́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Гільза артылерыйскага снарада.

2. Назва дэталей рознага прызначэння, якія маюць цыліндрычную форму.

|| прым. стака́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патро́н

‘гільза; частка электрычнага прыстасавання, куды ўкручваецца лямпачка; у такарным станку’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. патро́н патро́ны
Р. патро́на патро́наў
Д. патро́ну патро́нам
В. патро́н патро́ны
Т. патро́нам патро́намі
М. патро́не патро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

патро́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Гільза з капсулем, зарадам і куляй (або шротам).

Баявыя патроны.

2. Полая трубка, цыліндр для ўсталявання чаго-н. у розных прыстасаваннях, прыборах (спец.).

|| прым. патро́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tutka

ж. гільза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

патро́нный патро́нны;

патро́нная ги́льза патро́нная гі́льза;

патро́нный заво́д патро́нны заво́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Patrónenhülse

f -, -n патро́нная гі́льза

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gilza

ж. уст. гільза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

патро́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да патрона ​1. Патронны завод. Патронная гільза. // Прызначаны для патронаў. Патронная скрынка. // Які зараджаецца патронамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальшфе́ер, ‑а, м.

Спец. Папяровая гільза, напоўненая піратэхнічным саставам, які гарыць роўным яркім полымем і выкарыстоўваецца на судне для сігналізацыі або для асвятлення.

[Ням. Falschfeuer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стака́н, ‑а, м.

Спец.

1. Гільза артылерыйская снарада.

2. Назва дэталей рознага прызначэння, якія маюць цыліндрычную форму. Токар Кучарэнка стаў добра працаваць па фрэзерным, на свідравальным станках, навучыўся спраўляцца з расточкай стаканаў плунжэра дамкрата. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)