патро́н
‘гільза; частка электрычнага прыстасавання, куды ўкручваецца лямпачка; у такарным станку’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| патро́н | патро́ны | |
| патро́на | патро́наў | |
| патро́ну | патро́нам | |
| патро́н | патро́ны | |
| патро́нам | патро́намі | |
| патро́не | патро́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)