гі́бкасць ж., прям., перен. ги́бкость; см. гі́бкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

supple [ˈsʌpl] adj. гі́бкі; гну́ткі;

supple leather мя́ккая ску́ра;

a supple mind гі́бкі ро́зум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pliant [ˈplaɪənt] adj. пада́тлівы ўплы́ву; гі́бкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дубе́ц, -бца́, мн. -бцы́, -бцо́ў, м.

Тонкі гібкі прут.

З дубцоў плятуць кашы.

Не гані каня дубцом, а гані аўсом (з нар.).

|| памянш. ду́бчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

disk [dɪsk] n. comput. дыск;

a floppy disk гі́бкі дыск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

elastic2 [ɪˈlæstɪk] adj. эласты́чны, пру́гкі; гну́ткі, гі́бкі (таксама перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГІ́БКА,

спосаб апрацоўкі металаў ціскам, пры якім загатоўцы або яе частцы надаецца выгнутая форма. Да гібкі адносіцца ўласна гібка, або гнуццё (атрыманне гнутых профіляў), прафіляванне (гафрыраванне, выгінанне), згортванне (атрыманне зварных труб), навіванне спружын, праўка і інш. Гібка ажыццяўляецца на гібачных машынах, універсальных прэсах або ўручную. Спосабам гібкі вырабляюць дэталі машын і прылад, розныя метызы і інш.

т. 5, с. 214

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дубе́ц, ‑бца, м.

Тонкі гібкі прут; розга. Біць дубцом. □ Дзімка перадаў Крывачубу вуду, рыбу, нанізаную на лазовы дубец, і бягом кінуўся да Сяргея. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lithe

[laɪð]

adj.

гі́бкі, гну́ткі

a lithe willow — гну́ткая вярба́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

апяя́ць, апяю, апяеш, апяе; апяём, апеяце; зак., каго-што.

Паэт. Уславіць, адлюстраваць у песнях, вершах; апець. Стан твой гібкі, стан дзявочы, апяяў бы звонкім вершам. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)