халэ́мус, нескл., м., у знач. вык., каму-чаму (разм., жарт.).

Гібель, канец, смерць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неміну́чы, -ая, -ае.

Такі, якога нельга мінуць; непазбежны.

Немінучая гібель.

|| наз. неміну́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капу́т, нескл., м., у знач. вык., каму-чаму (разм.).

Канец, гібель.

К. усяму ліхому.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крушэ́нне, -я, н.

1. Няшчасны выпадак, катастрофа (цягніка, судна і пад.).

Пацярпець к.

2. перан. Гібель, крах.

К. надзей і планаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дару́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м. (разм.).

Тое, што і дар (у 1 знач.).

◊

Дарункі данайцаў — падарункі, якія нясуць небяспеку і гібель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здыхата́, -ы́, ДМ -хаце́, ж. (разм.).

1. Павальная гібель жывёлы ў час эпідэміі.

2. Тое, што і здыхляціна (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ruination [ˌru:ɪˈneɪʃn] n. fml знішчэ́нне, (па)гі́бель; по́ўнае разарэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крушэ́нне, ‑я, н.

1. Няшчасны выпадак, катастрофа з поездам у дарозе. Крушэнне цягніка. Пацярпець крушэнне. // Гібель судна. Крушэнне парахода.

2. перан.; чаго. Гібель, крах. Крушэнне каланіяльнай сістэмы. Крушэнне надзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караблекрушэ́нне, ‑я, н.

Крушэнне, гібель карабля ў моры. Пацярпець караблекрушэнне. Караблекрушэнне ў буру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

doom​1 [du:m] n. гі́бель, пагі́бель

♦

doom and gloom infml кане́ц све́ту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)