загуча́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чы́ць; зак.

Пачаць гучаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заці́хлы, -ая, -ае.

Які заціх, перастаў гучаць або чуцца.

Заціхлая зала.

Заціхлая песня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

верашча́ць, -шчу́, -шчы́ш, -шчы́ць; -шчы́м, -шчыце́, -шча́ць; -шчы́; незак.

Віскліва з пералівамі пішчаць, гучаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгуча́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чы́ць; зак.

Перастаць гучаць.

Адгучалі песні птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуча́нне, -я, н.

1. гл. гучаць.

2. перан. Накіраванасць, характар, сэнс.

Вострае сацыяльнае г. п’есы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заглу́хлы, -ая, -ае (разм.).

1. Які прыціх, перастаў гучаць.

З. тупат коней.

2. Закінуты, запусцелы.

З. маліннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гучэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гучу́ гучы́м
2-я ас. гучы́ш гучыце́
3-я ас. гучы́ць гуча́ць
Прошлы час
м. гучэ́ў гучэ́лі
ж. гучэ́ла
н. гучэ́ла
Загадны лад
2-я ас. гучы́ гучы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час гучучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

балабо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. (разм.).

1. Звінець, гучаць.

2. перан. Балбатаць, шпарка, несупынна гаварыць.

Б. увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozbrzmiewać

незак. гучаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дысані́раваць, ‑руе; незак.

Гучаць дысанансам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)