гучэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гучу́ гучы́м
2-я ас. гучы́ш гучыце́
3-я ас. гучы́ць гуча́ць
Прошлы час
м. гучэ́ў гучэ́лі
ж. гучэ́ла
н. гучэ́ла
Загадны лад
2-я ас. гучы́ гучы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час гучучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)