гурча́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -чы́ць; незак.

Раўнамерна, прыглушана гудзець (пра матор, ваду і пад.).

Пад акном гурчаў трактар.

|| наз. гурча́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуде́ть несов. гусці́, гудзе́ць;

но́ги гудя́т но́гі гуду́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дудну́ць

‘гусці, гудзець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дудну́ дуднё́м
2-я ас. дудне́ш дудняце́
3-я ас. дудне́ дудну́ць
Прошлы час
м. дудну́ў дудну́лі
ж. дудну́ла
н. дудну́ла
Загадны лад
2-я ас. дудні́ дудні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дудну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

beep [bi:p] v. гусці́, гудзе́ць; сігна́ліць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bzyczeć

незак. гудзець; дзынкаць; гусці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

загудзе́ць, ‑гуджу, ‑гудзіш, ‑гудзіць; ‑гудзім, ‑гудзіце, ‑гудзяць; пр. загудзеў, ‑дзела.

Пачаць гудзець. // Прагудзець. Адзін і другі раз сярдзіта загудзеў сігнал машыны. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

drone​2 [drəʊn] v. гудзе́ць, гусці́

drone on [ˌdrəʊnˈɒn] phr. v. бубні́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гусці́ ’гусці, гудзець’ (БРС), гусць (Нас., Бяльк.). Гл. гудзе́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

whirr [wɜ:] v.

1. гусці́, гудзе́ць (пра насякомых)

2. шуме́ць; прано́сіцца з шу́мам (пра машыну)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вуржэ́ць ’гудзець’ (КТС). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)