дудну́ць

‘гусці, гудзець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дудну́ дуднё́м
2-я ас. дудне́ш дудняце́
3-я ас. дудне́ дудну́ць
Прошлы час
м. дудну́ў дудну́лі
ж. дудну́ла
н. дудну́ла
Загадны лад
2-я ас. дудні́ дудні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дудну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)