kiść
ж. гронка;
kiść winogron — гронка вінаграду;
kiść ręki — кісць рукі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Кісць ’частка рукі’ (ТСБМ). Укр. кисть, рус. кисть ’тс’, а таксама ’гронка, пэндзаль’, ст.-слав. кисть ’пучок, гронка’, балг. киска ’букет, пучок’, серб.-харв. ки̏ст ’пэндзаль’, славен. kist ’тс’, польск. kiść ’пучок, гронка’, чэш. kyst ’пучок, вязка, букет’, славац. kysť ’кутас, мяцёлка, гронка’. Агульнапрынята прасл. kystь узводзіць да *kyt‑tь, якое паходзіць ад kyta (гл. кіта) ’гронка, мяцёлка, пучок, кутас’ (Фасмер, 2, 240; Слаўскі, 2, 176–177; ЕСУМ, 2, 438).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
grape [greɪp] n. вінагра́дзіна;
the grape/grapes вінагра́д;
a bunch of grapes гро́нка вінагра́ду
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Wéintraube
f -, -n
1) вінагра́дная гро́нка
2) pl вінагра́д
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Кі́ста ’гронка (аўса)’ (Сл. паўн.-зах.). Зваротнае ўтварэнне ад кісць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кусце́нь ’гронка’ (Сл. паўн.-зах.). Да куст (гл.). Аб -гнь‑суфіксацыі гл. Сцяцко, Афікс. наз., 152.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кі́ціца ’кутас, снапок, гронка’ (Мат. Гом., Нар. словатв., Сл. паўн.-зах., Нар. сл., Ян.). Гл. кіта.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кі́стка 1 ’кутас’ (Мат. Маг., Бялвк.). Гл. кістка 2.
◎ Кі́стка 2 ’гронка’ (Сл. Эп.-Шып.). Гл. кіста, кісць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ке́кіліха ’тоўстая жанчына’ (Мат. Маг.). Няясна. Магчыма, да літ. kekė ’кісць, гронка, куча’ з дапамогай экспрэсіўна^ суфікса ‑(л)іха.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
cluster [ˈklʌstə] n.
1. гро́нка, кісць, пучо́к
2. гру́па; гурт; ку́па
3. comput. кла́стар
4. : ling. a consonant cluster збег зы́чных
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)