Verbum

расхля́біца, -ы, ж. (разм.).

Гразь, бездараж.

Восень не бывае без расхлябіцы.

куламе́са, -ы, ж. (разм.).

1. Гразь, змешаная са снегам, вязкая маса чаго-н.

2. перан. Бязладдзе, неразбярыха.

хлю́пнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

Упасці, плюхнуцца ў што-н. вязкае, вадкае.

Х. ў гразь.

накарэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Які засох на чым-н. і ўтварыў корку.

Накарэлая гразь.

|| наз. накарэ́ласць, -і, ж.

пля́снуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

3 шумам упасці або ўдарыцца.

П. на падлогу.

П. ў гразь.

засо́хлы, -ая, -ае.

1. Сухі, зацвярдзелы.

Засохлая гразь.

2. Які завяў, загінуў ад неспрыяльных умоў (пра расліны).

Засохлая кветка.

павырабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Вырабіць усё, многае.

П. усе скуры.

П. вугальныя разрэзы.

П. у гразь адзенне.

укача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., у што.

Выкачацца, запэцкацца ў што-н.

У. ў гразь.

|| незак. ука́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.