decay​2 [dɪˈkeɪ] v.

1. гні́сці, гніць; псава́цца

2. занепада́ць, прыхо́дзіць у заняпа́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

próchnieć

незак. парахнець; тлець; гніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

butwieć

незак. тлець, гніць, гнісці; буцвець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vermórschen

vi (s) (з)гніць, (з)гні́сці, (с)трухле́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

damp off

тлець, трухле́ць; гнісьці́, гніць (ад ві́льгаці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

putrefy

[ˈpju:trɪfaɪ]

v.i. -fied, -fying

псава́цца; гніць, гні́сьці; гнаі́цца (пра ра́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тлеть несов.

1. (гнить) тлець; гні́сці, гніць; парахне́ць;

2. (гореть без пламени) тлець;

3. перен. тлець;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

decompose

[,di:kəmˈpoʊz]

v.

1) гнісьці́, гніць

2) расклада́ць (на ча́сткі)

3) расклада́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Тру́хнуць ‘трухлець, парахнець, трупехнуць’ (Некр. і Байк., ТС), трухну́ць ‘гніць’ (Яруш.), сюды ж тру́хнуць ‘баяцца, падаць духам’ (Ласт.), ‘многа і позна спаць’ (полац., Нар. лекс.). Параўн. укр. трю́хнути ‘гніць, трухлець’, рус. тру́хнуть ‘тс’, серб. тру̏нути ‘трухлець, раскладацца’, харв. truhnuti ‘спаць, ленавацца’, славен. trohnẹ́ti ‘гніць’. Прасл. *truxъnǫti, магчыма, і *trǫx(ъ)nǫti з другаснай назалізацыяй (Сной у Бязлай, 4, 231), параўн. труха́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тлець

1. (гніць) fáulen vi, verwésen vi (s);

2. (слаба гарэць) glímmen* (і па слаб. спраж) vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)