сгнива́ть несов.

1. гні́сці, гніць, згніва́ць;

2. перен. гні́сці, гніць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гніць,

гл. гнісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загні́сціся, ‑гніецца; зак.

Пачаць гнісці; падгніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гніе́нне ср. гние́ние; тле́ние; разложе́ние; см. гні́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гни́ть несов., прям., перен. гні́сці, гніць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

decompose [ˌdi:kəmˈpəʊz] v. гніць, гні́сці; разлага́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

putrefy [ˈpju:trɪfaɪ] v. fml гні́сці, гніць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

загні́сціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніе́цца; зак.

Пачаць гнісці; падгніць.

Капуста загнілася.

|| незак. загніва́цца, -а́ецца.

|| наз. загніва́нне, -я, н.

Маральнае з. (перан.: разлажэнне, заняпад).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изгнива́ть несов., разг. гні́сці, згніва́ць; см. гнить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

супрацьгні́ласны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для барацьбы з гніласнымі бактэрыямі, які не дае гнісці. Супрацьгніласны састаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)