угаціць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Выкарыстаць для гачэння, укласці ў гаць.

  2. Зрасходаваць усё ці вялікую колькасць чаго-н. (размоўнае).

    • У. усё масла ў кацёл.

|| незакончанае трыванне: угачваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гать гаць, род. га́ці ж., грэ́бля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

запру́да гаць, род. га́ці ж.; запру́да, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

плоти́на плаці́на, -ны ж.; (запруда) гаць, род. га́ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пруди́ть несов. гаці́ць;

◊

хоть пруд пруди́ хоць гаць гаці́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

выгаціць, ‑гачу, ‑гаціш, ‑гаціць; зак., што.

Зрабіць гаць на чым‑н. Выгаціць дарогу бярвеннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grobla

ж. грэбля, гаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

угаці́ць (зрабіць гаць) mit Faschínen bélegen, mit Réisigbündeln áusfüllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

weir

[wɪr]

n.

1) гаць f.

2) запру́да f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

перагаціць, ‑гачу, ‑гаціш, ‑гаціць; зак., што.

1. Зрабіць гаць упоперак чаго‑н. Перагаціць рачулку.

2. Загаціць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)