ме́ркнуть несов.

1. цямне́ць; (тускнеть) цьмяне́ць; (гаснуть) га́снуць;

2. перен. цямне́ць; га́снуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угаса́ть несов.

1. ту́хнуць, га́снуць, згаса́ць;

2. перен. га́снуць, згаса́ць;

3. перен. (умирать) паміра́ць, кана́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

погаса́ть несов. патуха́ць, пагаса́ць; (угасать) згаса́ць, га́снуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ту́хці ‘ гаснуць’ (Стан.). Гл. тухнуць 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

узае́мнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць узаемнага. // Узаемнае пачуццё (сімпатыі, дружбы, кахання і пад.). Гаснулі ў вокнах агеньчыкі. Стасіку здавалася, што гэта гаснуць у яго душы пробліскі светлых надзей на ўзаемнасць Ганусі. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тускне́ть разг. ту́скнуть несов.

1. цьмяне́ць;

2. перен. цьмяне́ць; (меркнуть) цямне́ць; га́снуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áusglimmen

* vi (s) ту́хнуць, га́снуць, датлява́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ту́хнуць​I (гаснуць) erlöschen* vi (s), am Erlöschen sein; áusgehen* vi (s) (патухаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Га́сіць ’моцна стукаць, біць’ (БРС, Янк. III). Няясна.

Гасі́ць ’гасіць’ (БРС, Касп.), сюды ж га́снуць (БРС). Рус. гаси́ть, укр. гаси́ти, польск. gasić, чэш. hasiti, ст.-слав. гасити, балг. гася́ і г. д. Прасл. *gasiti, *gašǫ. Лічыцца роднасным з літ. gèsti ’пагаснуць, гаснуць’, gesýti ’гасіць’, грэч. σβῶσαι ’пагасіць’ і г. д. Гл. Фасмер, і, 396; падрабязней Слаўскі, 261; Траўтман, 86. Агульны агляд сітуацыі гл. у Трубачова, Эт. сл., 6, 104–105.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gasnąć

незак. патухаць, тухнуць, гаснуць, пагасаць; згасаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)