Verbum

анлайнавы слоўнік

трэ́снуты, -ая, -ае.

Надколаты, з трэшчынай.

Т. гаршчок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скле́пнік

‘гаршчок’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарну́шак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м. (разм.).

Невялічкі гаршчок.

|| прым. гарну́шкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обливно́й паліва́ны;

обливно́й горшо́к паліва́ны гаршчо́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

crock [krɒk] n. dated гліня́ны збан/гаршчо́к; глады́ш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вазо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Дэкаратыўная пакаёвая расліна.

2. Гаршчок для вырошчвання такіх раслін.

|| прым. вазо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаршчо́чак і гаршчэ́чак, ‑чка, м.

Памянш. да гаршчок; маленькі гаршчок. Каля печы стаіць з вілкамі ў руках старожка, прыстаўляе гаршчочак. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашпо́

(фр. cache-pot, ад cacher = хаваць + pot = гаршчок)

дэкаратыўная ваза, звычайна керамічная, у якую ставяць кветкавы гаршчок.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трупце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ці́ць; незак. (разм.).

Утвараць глухі нячысты гук (пра надтрэснуты посуд).

Гаршчок трупціць.

|| наз. трупце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расхваста́ць, -вашчу́, -во́шчаш, -во́шча; -вашчы́; -васта́ны; зак., што (разм.).

1. Сапсаваць хвастаннем, размачаліць.

Р. пугу.

2. Разбіць, раскалаціць.

Р. гаршчок.

|| незак. расхво́стваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)