гарниту́р (комплект) гарніту́р, -ра м.;

гарниту́р белья́ гарніту́р бялі́зны;

гарниту́р ме́бели мэ́блевы гарніту́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабагаце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Стаць багацейшым.

Пабагацею і спраўлю новы гарнітур.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарніту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гарніту́ра гарніту́ры
Р. гарніту́ры гарніту́р
Д. гарніту́ры гарніту́рам
В. гарніту́ру гарніту́ры
Т. гарніту́рай
гарніту́раю		 гарніту́рамі
М. гарніту́ры гарніту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спадо́ба,

У выразе: (не) да спадобы — (не) падабаецца, (не) па гусце.

Мне не да спадобы такі гарнітур.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эфе́ктны, -ая, -ае.

Які стварае эфект (у 1 знач.), прыцягвае ўвагу.

Э. гарнітур.

|| ж. эфе́ктнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

single-breasted [ˌsɪŋglˈbrestɪd] adj. аднабо́ртны (пра гарнітур)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гарні́тар ’касцюм’. Гл. гарніту́р.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

костю́м касцю́м, -ма м., гарніту́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фра́чный фра́чны;

фра́чная па́ра фра́чны касцю́м (гарніту́р).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стало́вы, -ая, -ае.

1. гл. стол.

2. Які выкарыстоўваецца ў час яды.

С. прыбор.

Сталовая соль.

3. Які мае адносіны да сталовай, прызначаны для яе.

С. гарнітур.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)