прака́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Гарачая апрацоўка металу шляхам абціскання паміж вярчальнымі валамі ў асобных станах для надання яму патрэбнай формы, профілю.

П. труб.

|| прым. прака́тны, -ая, -ае.

П. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сухата́, -ы́, ДМ -хаце́, ж.

1. Адчуванне сухасці, адсутнасць вільготнасці (разм.).

С. ў роце.

2. Гарачая сухая пагода.

Цэлы май стаяла с.

3. перан. Клопат, турбота, туга (разм.).

На душы с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«Гарачая» мадэль паходжання метагалактыкі 7/149

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ге́йзер, ‑а, м.

Перыядычна дзеючая гарачая крыніца вулканічнага паходжання.

[Ісланд. geysir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spirited [ˈspɪrɪtɪd] adj. жывы́, ціка́вы;

a spirited argument гара́чая спрэ́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стра́дный / стра́дная пора́ гара́чая пара́;

стра́дное вре́мя гара́чы час.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

heat wave

гара́чая хва́ля

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uwielbianie

н. гарачая любоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Wármwasser

n -s гара́чая [цёплая] вада́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Thérme

f -, -n тэ́рма, гара́чая крыні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)