гара́нтия гара́нтыя, -тыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ама́н

‘у мусульман: гарантыя бяспекі для немусульманіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ама́н
Р. ама́на
Д. ама́ну
В. ама́н
Т. ама́нам
М. ама́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

зару́ка, -і, ДМ -ру́цы, ж.

Залог, гарантыя.

У працы з. нашых поспехаў.

|| прым. зару́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зада́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

Сума, якая ўносіцца або бярэцца наперад як гарантыя выканання ўсяго абавязацельства.

Даць з.

|| прым. зада́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зало́г, -у, м.

1. Тое, што і заклад.

2. перан. Доказ, гарантыя чаго-н.

З. дружбы.

|| прым. зало́гавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Залогавае абавязацельства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gwarancja

ж. гарантыя; парука;

roczna gwarancja — гадавая гарантыя;

gwarancja bankowa — банкаўская гарантыя;

gwarancja transferowa — гарантыя па трансферы;

gwarancja ubezpieczeniowa — страхавая гарантыя;

gwarancja wzajemna — узаемная гарантыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

safeguard​1 [ˈseɪfgɑ:d] n. (against) гара́нтыя, ахо́ва, засцяро́га (ад);

a safeguard against disease гара́нтыя су́праць хваро́бы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hedge​1 [hedʒ] n.

1. жыва́я агаро́джа

2. (against) страхо́ўка, гара́нтыя;

a hedge against inflation гара́нтыя ад інфля́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

страхо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -хо́вак, ж.

1. гл. страхаваць.

2. Грашовая кампенсацыя, што выплачваецца страхавой установай страхавальніку.

Атрымаць страхоўку.

3. Страхавы ўзнос (разм.).

Заплаціць страхоўку.

4. Гарантыя ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

Зрабіць што-н. для страхоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Зару́ка ’гарантыя’. Рус. прастамоўн. зару́ка ’падтрымка’, укр. зару́ка ’гарантыя, падтрымка’, польск. zaręka, в.-луж. zaruka, чэш., славац. záruka ’тс’, славен. zarǭka, zaroka ’заручаны’, серб.-харв. за̑руке ’заручаны’. Параўн. ст.-рус. заручити ’заверыць асабістым подпісам’ (XVII ст.), ст.-бел. заручити ’заручыць’ (Скарына). Бязафіксны прасл. назоўнік ад zarǫčiti (< rǫčiti < zǫk‑i‑ti, гл. рука) ’тое, за што (у чым) даюць руку’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)