ама́н
‘у мусульман: гарантыя бяспекі для немусульманіна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ама́н | |
| ама́на | |
| ама́ну | |
| ама́н | |
| ама́нам | |
| ама́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)