рацпрапано́ва, -ы, мн. -ы, -но́ў, ж.

Скарачэнне: рацыяналізатарская прапанова.

Ганарар за рацпрапанову.

Укараніць рацпрапанову.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гонора́р ганара́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поли́стный паа́ркушны; (об уплате) ад а́ркуша;

поли́стный гонора́р паа́ркушны ганара́р, ганара́р ад а́ркуша.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэцэнзе́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэцэнзента. Рэцэнзенцкі ганарар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

honorarium

н. ганарар;

honorarium autorskie — аўтарскі ганарар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паа́ркушны, ‑ая, ‑ае.

Такі, колькасць якога вылічваецца па аркушах. Пааркушны ганарар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саа́ўтарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сааўтара, сааўтарства. Сааўтарскі ганарар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Honorár

n -s, -e ганара́р, узнагаро́джанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gage

['ga:ʒə]

f -, -n жа́лаванне, ганара́р (артыстаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́плаціць, ‑плачу, ‑плаціш, ‑плаціць; зак., што.

1. Выдаць плату. Выплаціць ганарар, пенсію.

2. Разлічыцца з даўгамі, абавязацельствамі і пад. часткамі ці поўнасцю; заплаціць. Выплаціць падаткі, пазыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)