выбрива́ть несов. выго́льваць, галі́ць, выбрыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бры́ць гл галіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. галіць і галіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; заг. дэталі; зак., каго-што.

Закончыць галіць каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыць, брыю, брыеш, брые; незак., каго-што.

Зразаць валасы брытвай да кораня; галіць. Брыць бараду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., што.

1. Выгаліць якое‑н. Месца.

2. Галіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Галіць доўга, неаднаразова; пагаліць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Выбрыціць ’выгаліць’ (Шат.). Ад брыціць ’галіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

golić

незак.

1. галіць;

golić wąsy — галіць вусы;

2. разм. піць; выпіваць;

golić piwo — піць піва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

shave​2 [ʃeɪv] v.

1. галі́ць; галі́цца

2. струга́ць; скаблі́ць, скрэ́бці

shave off [ˌʃeɪvˈɒf] phr. v. зго́льваць, збрыва́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)