папагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., каго-што і чаго.
Разм. Галіць доўга, неаднаразова; пагаліць многа каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)