Прыпла́ч ’галашэнне па нябожчыку’ (віл., Жыв. сл.). Рус.прыпла́чка ’абрадавы вясельны плач’. Утварэнне ад *прыплакваць < плакаць з суф. ‑jь; аб суфіксацыі гл. Карскі 2-3, 23. Параўн. таксама рус.дыял.припла́кивать ’выконваць абрадавыя песні-галашэнні (на вяселлях, пахаваннях), галасіць’, укр.припла́кувати ’плакаць над кім-, чым-небудзь, аплакваць’, припла́кування ’плач, галашэнне’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Gejámmer
n -s ля́мант, сто́гны, е́нкі, галашэ́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Quengeléi
f -, -en
1) ныццё, галашэ́нне
2) прыдзі́рлівасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Gehéul
n -(е)s выццё, скавыта́нне, галашэ́нне; роў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
рыка́нне, ‑я, н.
Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. рыкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Ніна ўявіла вёску, ахопленую пажарам, крыкі і галашэнне жанчын, дзікае рыканне жывёлы, і ў яе замерла сэрца.Шчарбатаў.Здалёк, з пожні каля бярэзніку, даносілася рыканне кароў.Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Літа́нне ’малітва ў католікаў’, ’галашэнне’ (ТСБМ, Нар. Гом.). З польск.litania ’малітва з пахвалой і просьбай аб апецы’ < познелац.litanīa < с.-лац.letania, litania < ст.-грэч.λιτανεία ’просьба’ (Слаўскі, 4, 297).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Klágelied
n -(e)s, -er жало́бны спеў; галашэ́нне, плач
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ві́згатм. Jámmergeschrei n -(e)s, -е, (klägliches) Geschréi; (рыданне, галашэнне) Gejámmer n -s, -, Klágegeschrei n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Wéhklage
f -, -n
1) нарака́нне, ска́рга
2) плач, галашэ́нне, ля́мант
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)