Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
галашэ́ннеср.
1. плач с причита́нием;
2.этн. причита́ние, запла́чка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
галашэ́нне, ‑я, н.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. галасіць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Ніна ўявіла вёску, ахопленую пажарам, крыкі і галашэнне жанчын, дзікае рыканне жывёлы, і ў яе замерла сэрца.Шчарбатаў.
2. Від даўнейшых народных абрадавых песень: плач з выпадку смерці, выхаду замуж і пад. Маналогі Крыстыны пабудаваны на.. імправізацыі беларускіх.. песень і галашэнняў.«Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галашэ́ннен.
1. (дзеянне) Wéhklagen n -s, láutes Jámmern;
2. (абрад) Kláge f -, -n, Klágelied n -(e)s, -er, Tótenklage f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
галасі́ць, -лашу́, -ло́сіш, -ло́сіць; незак.
1. Голасна плакаць, прыгаворваючы (напр., у час пахавальнага абраду).
Г. па нябожчыку.
2.перан. Ствараць гукі, падобныя на плач.
Галасіла завіруха.
|| наз.галашэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
причита́ниегалашэ́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
dirge[dɜ:dʒ]n. пахава́льны спеў, галашэ́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
запла́чкаж., этн.галашэ́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)