гармі́дар, -у, м. (разм.).

1. Гучная бязладная гаворка наперабой; шум, вэрхал.

2. Беспарадак, неразбярыха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мазу́рскі этн. мазу́рский;

○ ~кая гаво́рка — мазу́рское наре́чие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dialect [ˈdaɪəlekt] n. ling. дыяле́кт; гаво́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мазу́рский мазу́рскі;

мазу́рское наре́чие мазу́рская гаво́рка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́ман, -у, м.

1. Гучная невыразная гаворка некалькіх чалавек.

На вуліцы стаяў г.

2. перан. Шум, гул, гудзенне.

Птушыны г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́машні, -яя, -яе (разм.).

Які знаходзіцца там, у тым месцы, у той мясцовасці, пра якую ідзе гаворка; не тутэйшы.

Тамашнія жыхары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

idiom [ˈɪdiəm] n. ling.

1. ідыёма

2. гаво́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

манало́г, -у, мн. -і, -аў, м.

Гаворка адной асобы, звернутая да слухачоў або да самога сябе.

Сцэнічны м.

М.

Гамлета.

|| прым. маналагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гамо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Тое, што і гаворка (у 1 знач.); гутарка, размова.

Г. вялася шчыра і чулася далёка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

chat​1 [tʃæt] n. размо́ва, гу́тарка, гаво́рка; comput. чат

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)