гармі́дар, -у, м. (разм.).

1. Гучная бязладная гаворка наперабой; шум, вэрхал.

2. Беспарадак, неразбярыха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)