ruby wedding [ˌru:biˈwedɪŋ] n. BrE рубі́навае вясе́лле (40-я гадавіна шлюбу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wedding [ˈwedɪŋ] n.

1. вясе́лле; шлюб;

a church wedding вянча́нне;

a wedding ring заруча́льны пярсцёнак;

wedding songs вясе́льныя пе́сні

2. гадаві́на шлю́бу;

a golden wedding залато́е вясе́лле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Vermählung

f -, -en шлюб, вясе́лле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

разла́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ла́дзіцца; зак.

1. Прыйсці ў няспраўнасць.

Машына разладзілася.

2. Расстроіцца, парушыцца.

Дружба разладзілася.

Вяселле разладзілася.

3. Сапсавацца (пра здароўе).

|| незак. разла́джвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ла́дзіць², -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; незак., што.

1. Рамантаваць, папраўляць, падрыхтоўваць, рабіць што-н. прыгодным для карыстання.

Л. сані.

2. Рабіць, ствараць, спраўляць, арганізоўваць.

Л. вяселле.

3. Настройваць музычны інструмент.

Л. баян.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

растра́ціцца, -ра́чуся, -ра́цішся, -ра́ціцца; зак.

1. Растраціць грошы, сродкі і пад.

Р. на вяселле.

2. Незаконна расходаваць чужыя грошы, маёмасць і інш.; зрабіць растрату (у 2 знач.).

|| незак. растра́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Fröhlichkeit

f -, -en весяло́сць, ра́дасць, вясе́лле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

разла́дзіць, -ла́джу, -ла́дзіш, -ла́дзіць; -ла́джаны; зак., што.

1. Вывесці з рабочага стану (спец.).

Р. станок.

2. Расстроіць, парушыць што-н.

Р. справу.

Р. вяселле.

3. Сапсаваць (пра здароўе).

|| незак. разла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

даччы́н, ‑а́, ‑о́.

Які належыць дачцэ. Даччына хата. Даччыно вяселле. Даччын сын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́йкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Вымаўляць, выкрыкваць «гой». [Янук (скачучы, гойкае):] Гой, гой! Вяселле пачынаецца! Козел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)