выраша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вырашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраша́льны, -ая, -ае.

1. Такі, які можна вырашыць (у 2 і 3 знач.).

Вырашальная праблема.

2. Рашаючы, галоўны, найбольш важны.

В. перыяд у жыцці народа.

|| наз. выраша́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozstrzygnąć

зак. вырашыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zdecydować

зак. вырашыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

павыраша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вырашыць усё, многае. Павырашаць усе праблемы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вырашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. вырашаць — вырашыць (у 2, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разреши́ть сов.

1. (дать разрешение) дазво́ліць;

разреши́ть кни́гу к печа́ти дазво́ліць кні́гу да дру́ку;

2. (найти правильный ответ) вы́рашыць;

разреши́ть пробле́му вы́рашыць прабле́му;

3. (рассеять, преодолеть) вы́рашыць, перамагчы́;

разреши́ть затрудне́ния перамагчы́ ця́жкасці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лёгкавыраша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можна лёгка вырашыць, які лёгка паддаецца вырашэнню. Лёгкавырашальная праблема.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шля́хам предлог с род. путём;

вы́рашыць ш. галасава́ння — реши́ть путём голосова́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабалаці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Вырашыць якое‑н. пытанне шляхам паўторнай балаціроўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)