выпро́ствацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выпрастацца.

2. Зал. да выпростваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адагну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра загнутае: стаць роўным, выпрастацца.

Цвік адагнуўся.

2. Разагнуўшыся, падняцца; выпрастаць спіну.

|| незак. адгіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыпро́ствацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Выпрастацца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Жнеі павыпростваліся. Галіны павыпростваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozprostować się

зак. выпрастацца, выраўнавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozkurczyć się

зак. расціснуцца; разагнуцца; выпрастацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́прастаны geráde gebógen, auseinánder gefáltet, áusgeglättet; гл. выпрастацца, выпрастаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скру́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скруціць.

2. у знач. прым. Сагнуты, пакрыўлены (ад хваробы, старасці). Не слухаліся скручаныя пальцы, Не выпрастацца згорбленай спіне. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́раўняцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

1. Тое, што і выраўнавацца.

2. Разагнуцца, выпрастацца.

Жанчына, убачыўшы нас, выраўнялася, прывіталася.

3. Размясціцца па прамой лініі, параўняцца.

Калона выраўнялася.

В. ў рабоце з кім-н. (перан.).

4. Стаць лепшым (у фізічных або духоўных адносінах).

Хлапец выраўняўся і пастрайнеў.

|| незак. выро́ўнівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́правиться сов.

1. (выпрямиться) вы́прастацца, мног. павыпро́ствацца; вы́раўнавацца, мног. павыраўно́ўвацца;

2. (исправиться) вы́правіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыаса́міцца ’прыняць самавіты выгляд; адчуць уласную сілу; выпрастацца; фарсіста прыбрацца’ (Нас.). Да зафіксаванага там жа аса́міцца (гл.), аса́місты — народнаэтымалагічнага пераасэнсавання (пад уплывам сам) слова аса́ністы. Параўн. аналагічнае рус. дыял. приоса́миться ’падбадзёрыцца, прыняць паважны выгляд’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)