вы́прастацца

1. geráde wérden vi (s);

2. (стаць проста) sich áufrichten;

вы́прастацца на ўвесь рост sich hoch áufrichten;

3. разм. (легчы, выцягнуўшыся на ўвесь рост) sich (der Länge nach) hínstrecken; sich áusstrecken; sich lang legen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́прастаны geráde gebógen, auseinánder gefáltet, áusgeglättet; гл. выпрастацца, выпрастаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zurückschnellen

vi (s)

1) адско́кваць (назад); імгне́нна вы́прастацца (пра спружыну)

2) фіз. адбіва́цца, адлюстро́ўвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыпадня́цца sich (ein wénig) erhében*, áufstehen* vi (s); sich (ein wénig) áufrichten (выпрастацца); áufsitzen* vi (s) (з ляжачага становішча);

прыпадня́цца на ды́бачкі [па́льчыкі] sich auf die Zéhenspitzen stéllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падня́цца

1. (перамясціцца ўверх) sich erhében*; sich áufrichten (выпрастацца); áufstehen vi (s) (устаць);

2. (наверх) stéigen* vi (s); hináufgehen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufkommen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

3. (павялічыцца) stéigen* vi (s), sich erhöhen;

4. (палепшыцца) sich verbéssern;

5. (узнікнуць, пачацца) entstéhen* vi (s), begínnen* vi; sich erhében*;

падняла́ся бу́ра ein Sturm erhob sich;

падня́ўся пыл der Staub wírbelte auf;

падняло́ся паўста́нне ein Áufstand erhób sich;

5. (аб пасевах) áufgehen* vi (s);

падня́цца з пасце́лі (пасля хваробы) áufkommen* vi (s), auf die Béine kómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ríchten

1. vt

1) накіро́ўваць; звярта́ць; наво́дзіць;

éine Fráge an j-n ~ звярта́цца да каго́-н. з пыта́ннем;

etw. geráde ~ выпро́стваць [выраўно́ўваць] што-н.;

éinen Brief an j-n ~ накірава́ць [адрасава́ць] каму́-н. пісьмо́

2) прыво́дзіць у пара́дак; ríchte déine Kléider! прывядзі́ сябе́ ў пара́дак!

3) тэх. вывяра́ць, нала́джваць, рыхтава́ць

4) (а)судзі́ць; пакара́ць;

j-n zu Grúnde [zugrúnde] ~ загубі́ць каго́-н.

2. ~, sich

1) кірава́цца (чым-н.), прытры́млівацца (чаго-н.)

2) звярта́цца (да каго-н. – an A)

3) быць накірава́ным;

sich in die Höhe ~ вы́прастацца, уста́ць

4) вайск. раўня́цца;

richt' euch! раўня́йся! (каманда)

5): sich selbst ~ пако́нчыць з сабо́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)