выпа́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выпарыцца.

2. Зал. да выпарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпа́рвацца, ‑аецца; зак.

Выпарыцца — пра ўсё, многае. Уся вада павыпарвалася. Бочкі добра павыпарваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

испари́ться

1. вы́парыцца;

2. перен., шутл. (исчезнуть) зні́кнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́кіпець, ‑піць; зак.

Выпарыцца ў працэсе кіпення. [Жанчына] зменшыла агонь, каб не выкіпела ў кацялку страва. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Вы́вальніцца, ві́вальніцца ’выпарыцца ў печы’ (КСТ). Ад ва́льня ’лазня, парылка’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wyparować

зак. выпарыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

simmer down

а) супако́іцца, асты́ць ад гне́ву

б) вы́кіпець, вы́парыцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вы́жбарыцца ’выпарыцца, добра напарыцца ў лазні’ (Бяльк.). Відавочна, з вышпарыцца; гл. шпарыць ’абліваць кіпятком; біць, удараць’. У адносінах замены шп — жб параўн. бел. шпурляць, польск. szpurać, укр. і рус. жбурлять, жбурляти.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wyparzyć się

зак. папарыцца, выпарыцца (у лазні)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ВЕ́ЧНЫЯ СНЯГІ́,

шматгадовыя намнажэнні снегу і лёду ў палярных краінах і ў гарах вышэй за снегавую лінію. Уласцівы абласцям з дадатным гадавым балансам цвёрдых атм. ападкаў, частка якіх не паспявае растаць і выпарыцца за лета і назапашваецца з году ў год. На тэр. Беларусі былі ў час зледзяненняў.

т. 4, с. 135

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)