2.Зал.давыпальваць (гл. выпаліць у 1, 2, 3 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
poker2[ˈpəʊkə]v.
1. мяша́ць качарго́й
2.выпа́льваць па дрэ́ве або́ ску́ры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
brándmarken
vtвыпа́льваць таўро́, таўрава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
выка́ливатьнесов.
1.техн. выгарто́ўваць;
2.(глиняные изделия)выпа́льваць, абпа́льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выта́пливатьIнесов. (печку)выпа́льваць (у пе́чы); (баню) нацяпля́ць, цяплі́ць (ла́зню).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вінакур ’вытворца спірту’ (БРС, КТС). Укр.винокур, рус.винокур, польск. (з «Літвы» ў Карловіча) winokur ’тс’. Усх.-слав. утварэнне ад віно і курыць (гл.) ’выпальваць’. Тут віно ўжыта не ў першасным значэнні ’віно вінаграднае’, а ў другасным ’алкаголь, спірт, гарэлка’. Прынамсі, у XIX — пач. XX ст. спіртныя напіткі выраблялі вінакурныя заводы. Такім жа чынам утворана і чэш.vinopal < víno + páliti, pálenka ’самагон’, польск.gorzelany, gorzelnik, gorzeć ’паліць, гарэць, выпальваць’. Сюды ж вінаку́рны, вінаку́раны, вінакурства (БРС, КТС), а таксама новатвор (калька з рускай мовы) вінакурэнне (КТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zwęglać
незак.
1. абвугліваць;
2. (вугаль) выпальваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
1. Ставіць кляймо, знак на якіх‑н. прадметах, вырабах. Клеймаваць тавар. Клеймаваць палатно.//Выпальваць кляймо на скуры жывёлы. Клеймаваць коней.//Выпальваць метку на целе злачынца (у некаторых дзяржавах і ў Расіі да 1863 г.).
2.перан. Сурова асуджаць; бічаваць, ганьбаваць. Клеймаваць віноўнікаў вайны./чым(успалучэннісасловам «ганьба»). Сябры, сягоння наша пакаленне, Як самых чэсных, знае ўся зямля. Кляймуйце ж ганьбай тых, чыё сумленне Каштуе гэтак танна: паўрубля!Гілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
corrode
[kəˈroʊd]1.
v.t.
разьяда́ць (іржо́ю); выпа́льваць(кіслато́ю)
2.
v.i.
іржаве́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blurt[blɜ:t]v.выпа́льваць, каза́ць не паду́маўшы, прагаво́рвацца;
In her excitement she blurted out the truth. Расхваляваная, яна выпаліла праўду.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)