выпа́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпа́льваю выпа́льваем
2-я ас. выпа́льваеш выпа́льваеце
3-я ас. выпа́львае выпа́льваюць
Прошлы час
м. выпа́льваў выпа́львалі
ж. выпа́львала
н. выпа́львала
Загадны лад
2-я ас. выпа́львай выпа́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпа́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпа́льваць несов.

1. в разн. знач. выжига́ть;

2. (у чым) иста́пливать (что), выта́пливать (что);

3. (глиняные изделия) выжига́ть, обжига́ть, выка́ливать;

4. (сильно нагревать, прокаливать) выжа́ривать;

5. спец. нажига́ть;

1-5 см. вы́паліць 1-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпа́льваць гл. выпаліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́паліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

1. Спаліць да канца, цалкам.

Пажар выпаліў увесь лес.

Сонца выпаліла пасевы.

2. Ачысціць апальваннем.

В. бляху.

3. Зрабіць знак, рысунак на чым-н. распаленым прадметам.

В. узор.

В. кляймо.

4. што і ў чым. Кончыць паліць, прапаліць.

В. у печы.

5. Вырабіць абпальваннем.

В. цэглу.

6. Сказаць адным дыхам (разм.).

В. навіну.

|| незак. выпа́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выпа́льванне, -я, н. (да 1—5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выжига́ть несов. выпа́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таўрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.

Ставіць, выпальваць таўро.

Т. жывёлу.

|| зак. затаўрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпа́ливать несов., прям., перен. выпа́льваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таўрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Ставіць, выпальваць таўро. Таўраваць жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выпальваць — выпаліць (у 1, 2, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)