Та́ра 1 ’ўпакоўка тавару’, ’вага ўпакоўкі’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк.). З ням. Tára ’тара; упакоўка; вага ўпаковачнага матэрыялу’, якое з італ. tara ’тара; зніжка, вылік, адлічэнне’ < араб. ṭarḥ ’зніжка, вылік, адлічэнне’ < ṭáraḥa ’ён адсунуў, адклаў’ (Фасмер, 4, 20; ЕСУМ, 5, 517; Чарных, 2, 228; Голуб-Ліер, 477).

Та́ра 2 ’плыток для пераезду’ (ТС). Гл. тар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Lóhnabzug

m -(e)s, -abzüge вы́лік з зарпла́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stoppage [ˈstɒpɪdʒ] n.

1. спыне́нне (працы), прасто́й

2. перашко́да, зато́р (руху)

3. pl. stoppages вы́лік; затры́мка (зарплаты)

4. med. засме́чванне (страўніка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вылічэ́нне н

1. Beréchnung -, -en; Überschlag m -(e)s, -schläge (падлік);

прыблі́знае вылічэ́нне матэм Näherungsrechnung f -;

2. гл вылік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вы́вет ’вылік, выключэнні’ (Гарэц., Др.-Падб.), ст.-рус. вывѣтъ ’выключэнне’ (з XV ст.). Корань той жа, што і ў савет, рус. ответ і інш.; параўн. ст.-рус. вѣтъ ’рада, дагавор’ (Фасмер, 2, 367), на думку Мельнічука (Восточносл. и общ. яз., 109), вытворнае ад *větiti ’гаварыць’, для якога было характэрным першапачатковае значэнне ’адзначаць галінкай, выключаць’ (прасл. větь ’галінка’), тады вывет ’абмежаванне’, параўн. у Зізанія ц.-слав. извѣтъ, перакладзенае ст.-бел. вымовка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ábzug

m -(e)s, -züge

1) ад’е́зд; адступле́нне (войска)

2) сцёк

3) скі́дка, вы́лік

4) спуск (курка)

5) палігр. адбі́так

6) душні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

potrącenie

н.

1. дотык; штуршок;

2. перан. згадка пра што; закрананне;

3. адлічэнне; вылічэнне; вылік; утрыманне;

potrącenie podatku — адлічэнне з падатку;

z ~m — за вылікам чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адлічэ́нне н

1. (вылік) Ábzug m -(e)s, -züge, Ábführung f -, -en;

амартызацы́йнае адлічэ́нне эк Ábschreibung f -, -en;

адлічэ́нне ад прыбы́тку камерц Gewínnabgabe f -, -n;

2. (вызваленне) Áusschluss m -es, -schlüsse; Exmatrikulatión f -, -en (з ВНУ); Entlássung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Fórderung

f -, -en

1) патрабава́нне (auf A, nach D – чаго-н.)

j-m, an j-n ~en stéllen — ста́віць патрабава́нні каму́-н.

éine ~ erhében* — ста́віць патрабава́нне, патрабава́ць

2) прэтэ́нзія

3) вы́клік (на дуэль)

~ vor Gerícht — вы́лік у суд

4) фін. даўгаво́е абавяза́цельства; раху́нак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)