Schwéißhund

m -(e)s, -e вы́жал

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вы́жла ’гончая сука’ (БРС, Сцяшк.); ’хітры, пранырлівы чалавек; пра таго, хто віжуе’ (Нас., Шат., Сцяшк., Сцяц., З нар. сл., Мат. Гом.). Гл. выжал.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лега́ш

1. разг. вы́жал, -жла м.;

2. перен., прост. (сыщик, доносчик) ляга́вы, -вага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

legawiec

м.

1. выжал;

2. лежабок, абібок, лежань

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вужэ́лак ’маленькі сабака’ (Гарэц., Др.-Падб.); ’маленькі, вельмі рухавы, пралаза’ (З нар. сл.). Запазычанне з польск. wyżelek — памянш. ад wyżeł ’паляўнічы сабака’. Параўн. вужлянак. Гл. выжал.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Hühnerhund

m -(e)s, -e вы́жал, ляга́вы саба́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hétzhund

m -(e)s, -e хорт, ганча́к, вы́жал

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лега́вый

1. прил., охот. / лега́вая соба́ка вы́жал, -жла м.;

2. сущ., прост. (сыщик, доносчик) ляга́вы, -вага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Blúthund

m -(e)s, -e

1) вы́жал (сабака)

2) крывасмо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pointer

[ˈpɔɪntər]

n.

1) паказа́льнік -а m.; стрэ́лка f. (гадзі́ньніка)

2) informal інфарма́цыя, пара́да f

3) по́йнтэр -а m., вы́жал -ла m. (паро́да паляўні́чых саба́каў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)