взрыв

1. (химическая реакция, воспламенение) вы́бух, -ху м.;

взрыв бо́мбы вы́бух бо́мбы;

2. (разрушение) узры́ў, -ры́ву м.;

взрыв скалы́ узры́ў скалы́;

3. перен. вы́бух, -ху м.;

революцио́нный взрыв рэвалюцы́йны вы́бух;

взрыв сме́ха вы́бух сме́ху;

4. филос. вы́бух, -ху м.;

5. лингв. вы́бух, -ху м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аглуша́льны, -ая, -ае.

Які можа аглушыць, надта моцны.

А. выбух.

|| наз. аглуша́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грымо́тны, -ая, -ае.

1. Які стварае гром, грымоты.

Грымотныя хмары.

2. Моцны, аглушальны.

Г. выбух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узрыва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Механізм, які выклікае выбух зарада ў міне, артылерыйскім снарадзе, ракеце, авіябомбе, тарпедзе і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вспы́шка ж.

1. успы́шка, -кі ж.;

вспы́шка по́роха успы́шка по́раху;

2. вы́бух, -ху ж.;

вспы́шка гне́ва вы́бух гне́ву.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбухо́вы, -ая, -ае.

Які мае дачыненне да выбуху (у 1 знач.), з’яўляецца вынікам выбуху або здольны ўтварыць выбух ці здольны ўзрывацца.

Выбуховая хваля.

Выбуховыя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

explosion [ɪkˈspləʊʒn] n. вы́бух (таксама перан.);

a population explosion дэмаграфі́чны вы́бух

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэтана́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Імгненны выбух рэчыва, выкліканы выбухам другога рэчыва або ўдарам.

2. Хуткае і няпоўнае згаранне паліва ў рухавіку ўнутранага згарання.

Д. паліва.

|| прым. дэтанацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амана́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аманалу. Аманалавы выбух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

eruption [ɪˈrʌpʃn] n. вывяржэ́нне; вы́бух

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)