angle​3 [ˈæŋgl] v. ву́дзіць ры́бу, лаві́ць ры́бу ву́даю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вуджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спінінгі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Рыбалоў, які вудзіць рыбу на спінінг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ángeln

vt ву́дзіць, лаві́ць ву́дай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wędkować

незак. вудзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ву́дзіцца, ‑дзіцца; незак.

1. Лавіцца на вуду, спінінг. З раніцы рыба добра вудзілася.

2. Зал. да вудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаву́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго і без дап.

Разм. Вудзіць доўга, неаднаразова; павудзіць многа каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вудзі́льшчык, ‑а, м.

Той, хто вудзіць рыбу. Адсюль, з узгорка, Нэля бачыла далёка ўнізе раку і мост, ля якога групамі стаялі вудзільшчыкі. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вудзі́ла ’вудзільна’ (Бір. Дзярж.). Да вудзіць 3 пры дапамозе запазычанага з польск. суф. ‑дло (Гіст. мовы, 1, 129).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нахіле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. нахіляць — нахіліць.

2. Тое, што і нахіл (у 4 знач.). Дзед меў да сецей нахіленне, А вудзіць — не: не меў цярпення. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)