абало́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Покрыва ў выглядзе шкарлупіны, скуркі (у пладах), верхні слой чаго-н., покрыўная тканка.

А. зерня.

А. арэха.

2. перан. Форма вонкавага выяўлення якога-н. унутранага зместу.

○

Радужная а. Слізістая а.

|| прым. абало́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́фія, ‑і, ж.

1. Трапічная расліна сямейства пальмаў з кароткім ствалом і вялізнымі перыстымі лістамі.

2. Трывалае валакно, якое робіцца з вонкавага слою лістоў некаторых відаў гэтай пальмы.

[Англ. raffia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́йдынг

(англ. siding)

матэрыял для вонкавага афармлення будынкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

атарэ́я

(ад гр. us, otos = вуха + rhoia = цячэнне, выцяканне)

гноецячэнне з вуха, сімптом сярэдняга і вонкавага атытаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зне́шні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца звонку, за межамі чаго-н.

З. выгляд.

Знешняе асяроддзе.

2. Які праяўляецца толькі з вонкавага боку і не адпавядае ўнутранаму стану.

З. спакой.

Знешне (прысл.) ён быў задаволены.

3. перан. Павярхоўны, пазбаўлены глыбіні, унутранага зместу.

З. бляск.

4. Які адносіцца да зносін з замежнымі дзяржавамі.

Знешняя палітыка.

З. гандаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АТАРЭ́Я

[ад грэч. us (otos) вуха + rhoia цячэнне, выцяканне],

гноецячэнне з вуха, сімптом сярэдняга і вонкавага атытаў.

т. 2, с. 69

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

external [ɪkˈstɜ:nl] adj.

1. во́нкавы, зне́шні;

for external use only med. то́лькі для во́нкавага ўжыва́ння

2. павярхо́ўны

3. заме́жны;

external trade заме́жны га́ндаль;

external affairs заме́жныя спра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

external

[ɪkˈstɜ:rnəl]

1.

adj.

1) во́нкавы (супако́й); знадво́рны, навако́льны (сьвет)

for external use only — то́лькі для во́нкавага ўжы́тку (пра лек)

2) неглыбо́кі, павярхо́ўны

3) заме́жны, зьне́шні (га́ндаль)

2.

n.

во́нкавы вы́гляд

to judge people by mere externals — ацэ́ньваць людзе́й то́лькі паво́дле во́нкавага вы́гляду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́пукліцца, ‑ліцца; зак.

Разм.

1. Выдацца наперад; выпучыцца; набыць сферычную форму з вонкавага боку. Выпукліліся рэбры. Выпукліліся сіняватыя жылы на скронях. □ Вялікі рыначны пляц выпукліўся .. пакатым узгоркам сярод нізкіх драўляных хат ускраіны. Галавач.

2. перан. Вылучыцца, стаць выразным. Яўсеенка схаваўся ў людзях. Калі змоўк яго голас, — выпуклілася шчырасць яго гаворкі. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВЯРЧА́ЛЬНЫ МО́МАНТ,

мера вонкавага ўздзеяння, якое змяняе вуглавую скорасць вярчальнага руху цела. Вярчальны момант роўны суме ўсіх момантаў сіл адносна восі вярчэння, што ўздзейнічаюць на цела. Звязаны з вуглавым паскарэннем ε роўнасцю M=Iε, дзе I — момант інерцыі цела адносна восі вярчэння.

т. 4, с. 398

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)