ВО́БЛАСЦЬ
частка сушы, з якой рэкі нясуць ваду ў мора, звязаныя з Сусветным
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВО́БЛАСЦЬ
частка сушы, з якой рэкі нясуць ваду ў мора, звязаныя з Сусветным
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
во́нкавы
прыметнік, якасны
| во́нкавы | во́нкавая | во́нкавае | во́нкавыя | |
| во́нкавай во́нкавае |
во́нкавых | |||
| во́нкаваму | во́нкавай | во́нкаваму | во́нкавым | |
| во́нкавы ( |
во́нкавую | во́нкавае | во́нкавыя ( во́нкавых ( |
|
| во́нкавым | во́нкавай во́нкаваю |
во́нкавым | во́нкавымі | |
| во́нкавым | во́нкавай | во́нкавым | во́нкавых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
во́нкавы
прыметнік, адносны
| во́нкавы | во́нкавая | во́нкавае | во́нкавыя | |
| во́нкавай во́нкавае |
во́нкавых | |||
| во́нкаваму | во́нкавай | во́нкаваму | во́нкавым | |
| во́нкавы ( |
во́нкавую | во́нкавае | во́нкавыя ( во́нкавых ( |
|
| во́нкавым | во́нкавай во́нкаваю |
во́нкавым | во́нкавымі | |
| во́нкавым | во́нкавай | во́нкавым | во́нкавых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
во́нкавае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| во́нкавае | |
| во́нкаваму | |
| во́нкавае | |
| во́нкавым | |
| во́нкавым |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ксерафо́рм, -у,
Жоўты парашок, вяжучы і антысептычны сродак
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выя́ва, -ы,
1. Тое, што і праява (у 2
2. Узнаўленне сродкамі мастацтва
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ра́фія, -і,
1. Пальма з вялікімі перыстымі лістамі і кароткім ствалом.
2. Трывалае валакно, прыгатаванае з
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нару́жно
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выя́ва, ‑ы,
1. Форма праяўлення чаго‑н.
2. Узнаўленне сродкамі мастацтва
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паране́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)