во́нкавы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
во́нкавы |
во́нкавая |
во́нкавае |
во́нкавыя |
| Р. |
во́нкавага |
во́нкавай во́нкавае |
во́нкавага |
во́нкавых |
| Д. |
во́нкаваму |
во́нкавай |
во́нкаваму |
во́нкавым |
| В. |
во́нкавы (неадуш.) во́нкавага (адуш.) |
во́нкавую |
во́нкавае |
во́нкавыя (неадуш.) во́нкавых (адуш.) |
| Т. |
во́нкавым |
во́нкавай во́нкаваю |
во́нкавым |
во́нкавымі |
| М. |
во́нкавым |
во́нкавай |
во́нкавым |
во́нкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
во́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
во́нкавы |
во́нкавая |
во́нкавае |
во́нкавыя |
| Р. |
во́нкавага |
во́нкавай во́нкавае |
во́нкавага |
во́нкавых |
| Д. |
во́нкаваму |
во́нкавай |
во́нкаваму |
во́нкавым |
| В. |
во́нкавы (неадуш.) во́нкавага (адуш.) |
во́нкавую |
во́нкавае |
во́нкавыя (неадуш.) во́нкавых (адуш.) |
| Т. |
во́нкавым |
во́нкавай во́нкаваю |
во́нкавым |
во́нкавымі |
| М. |
во́нкавым |
во́нкавай |
во́нкавым |
во́нкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
во́нкавае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
во́нкавае |
| Р. |
во́нкавага |
| Д. |
во́нкаваму |
| В. |
во́нкавае |
| Т. |
во́нкавым |
| М. |
во́нкавым |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ксерафо́рм, -у, м.
Жоўты парашок, вяжучы і антысептычны сродак вонкавага прымянення.
|| прым. ксерафо́рмны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выя́ва, -ы, мн. -ы, выя́ў, ж.
1. Тое, што і праява (у 2 знач.).
2. Узнаўленне сродкамі мастацтва вонкавага, пачуццёва-канкрэтнага выгляду з’яў рэчаіснасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ра́фія, -і, ж.
1. Пальма з вялікімі перыстымі лістамі і кароткім ствалом.
2. Трывалае валакно, прыгатаванае з вонкавага слою лістоў некаторых відаў гэтай пальмы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нару́жно нареч. зво́нку; з во́нкавага (са знадво́рнага) вы́гляду;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выя́ва, ‑ы, ж.
1. Форма праяўлення чаго‑н.
2. Узнаўленне сродкамі мастацтва вонкавага, пачуццёва-канкрэтнага аблічча з’яў рэчаіснасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паране́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. параніць і параніцца. // Рана. Тамаш рабіў пільны агляд пальцаў з вонкавага боку: колер, мазалі, таўшчыня,.. параненне. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абало́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Покрыва ў выглядзе шкарлупіны, скуркі (у пладах), верхні слой чаго-н., покрыўная тканка.
А. зерня.
А. арэха.
2. перан. Форма вонкавага выяўлення якога-н. унутранага зместу.
○
Радужная а. Слізістая а.
|| прым. абало́нкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)