валасы́ (ед. во́лас м.) во́лосы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валасы́,

гл. волас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валасі́на, -ы, мн. -ы, -сі́н, ж.

Адзінкавы волас.

|| памянш. валасі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

воласападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на волас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валаско́вы, ‑ая, ‑ае.

Тонкі, як волас; капілярны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валасы́ мн гл волас

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

валасе́нь, -сня́, мн. -сні́, -снёў, м.

1. Паразітычны вадзяны чарвяк, падобны на волас.

2. Хвароба скуры ног у чалавека і жывёлы ў выглядзе язваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шчыпнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Вырваць шчыпком. Вышчыпнуць волас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смы́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да смыка. Смыкавы волас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

to a hair

во́лас у во́лас, зусі́м падо́бны; якра́з

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)