вдалеке́, вдали́

1. нареч. удалечыні́; (далеко) далёка; (поодаль) во́ддаль;

2. в знач. предлога далёка, во́ддаль, паво́ддаль;

вдалеке́ от го́рода далёка (во́ддаль) ад го́рада;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stay away

трыма́цца во́ддаль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Воддалеч ’воддаль, на адлегласці’ (КТС). Ад воддалек пры дапамозе суф. ‑jь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

afield [əˈfi:ld] adv. удалечыні́, далёка ад; во́ддаль, зво́ддаль, наво́ддаль

♦

far/farther/further afield далёка ад (дому)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

во́ддалек, прысл.

Абл. Воддаль (у 1 знач.). Воддалек, каля дарогі, бабы перагыркваліся з казакамі. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opodal

воддаль, наводдаль;

nie opodal — паблізу; недалёка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мінашука́льнік, ‑а, м.

Апарат для пошуку закладзеных мін. Воддаль працавалі мінёры. Яны ішлі па полі з доўгімі жэрдкамі-мінашукальнікамі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўраскры́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі раскрыты, прыадкрыты. Ева стаіць воддаль, яе прыпухлыя вусны паўраскрыты, карыя вочы пабліскваюць хітравата і задзірліва. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыпла́нак ’дадатак да прысядзібнага ўчастка, які размешчаны воддаль’ (Ян.). Укр. плано́к ’участак зямлі ў шэсць дзесяцін’. Да план ’сядзіба, участак’. Параўн. рус. планировать ’межаваць зямлю па плану’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́ддалек ’воддаль’ (БРС), воддалек (Янк. II). З вод‑ і род. скл. назоўніка *далеко (які ад даль пры дапамозе суф. ‑ьkъ) з наступным адпадзеннем канцавога галоснага (Шуба, Прыслоўе, 113).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)