ве́рхний в разн. знач. ве́рхні;

ве́рхнее пла́тье ве́рхняя во́пратка;

ве́рхнее тече́ние реки́ ве́рхняе цячэ́нне ракі́;

ве́рхняя пала́та ве́рхняя пала́та;

ве́рхнее чутьё охот. ве́рхні нюх;

ве́рхний реги́стр муз. ве́рхні рэгі́стр.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wierzchni

верхні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ві́льчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Верхні стык двух бакоў страхі; канёк.

|| прым. ві́льчыкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стратасфе́ра, -ы, ж. (спец.).

Верхні слой зямной атмасферы, які знаходзіцца над трапасферай.

|| прым. стратасфе́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ключ⁴, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (спец.).

Верхні камень, якім заканчваецца арка, скляпенне.

|| прым. ключавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іанасфе́ра, -ы, ж. (спец.).

Верхні слой зямной атмасферы, насычаны іонамі і свабоднымі электронамі.

|| прым. іанасфе́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руба́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (спец.).

Верхні, покрыўны слой, абалонка.

Р. катла.

Р. плода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Зацвярдзелы верхні слой чаго-н.

Ледзяная к.

|| прым. ко́ркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пацэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; зак.

1. Трапіць у цэль.

2. Патрапіць зрабіць.

Доўга не магла п., каб зашпіліць верхні гузік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баласці́раваць

‘загружаць судна для надання яму ўстойлівасці (баласціраваць судна); накладаць верхні слой чыгуначнага палатна для яго роўнасці і трываласці (баласціраваць чыгунку)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. баласці́рую баласці́руем
2-я ас. баласці́руеш баласці́руеце
3-я ас. баласці́руе баласці́руюць
Прошлы час
м. баласці́раваў баласці́равалі
ж. баласці́равала
н. баласці́равала
Загадны лад
2-я ас. баласці́руй баласці́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час баласці́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)