сховішча,

вайсковае збудаванне для засцярогі людзей ад сродкаў паражэння.

т. 15, с. 305

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

усево́буч м., ист. (усеагу́льнае вайско́вае абучэ́нне) всево́буч (всео́бщее вое́нное обуче́ние)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

всево́буч м., ист. (всео́бщее вое́нное обуче́ние) усево́буч, -ча м. (усеагу́льнае вайско́вае абучэ́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wéhrleitung

f -, -en вайско́вае кама́ндаванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Díenstgrad

m -es, - чын; вайско́вае зва́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

яфрэ́йтар, ‑а, м.

Першае вайсковае званне, якое прысвойваецца салдату. Мікіта за добрую службу выйшаў у яфрэйтары. Галавач. // Асоба, якая мае гэта званне.

[Ням. Gefreiter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акру́га, -і, ДМ -ру́зе, мн. -і, -ру́г, ж.

1. Адміністрацыйна-палітычнае, гаспадарчае, вайсковае і пад. падраздзяленне дзяржаўнай тэрыторыі.

Нацыянальная а.

Выбарчая а.

Тэрытарыяльная а.

2. Тое, што і наваколле (у 2 знач.).

Вядомы на ўсю акругу.

|| прым. акруго́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Kríegsrecht

n -(e)s вайско́выя зако́ны, вайско́вае пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

батальён, ‑а, м.

Вайсковае падраздзяленне, якое звычайна складаецца з некалькіх рот і спецыяльных узводаў. Стралковы батальён. Санітарны батальён. Дысцыплінарны батальён. □ Асобны супрацьтанкавы батальён адыходзіў па палявой дарозе. Дудо.

[Фр. baraillon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легіён, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Буйное вайсковае злучэнне ў Старажытным Рыме (гіст.).

2. Назва асобных вайсковых часцей у некаторых краінах.

3. перан. Вялікая колькасць, мноства каго-, чаго-н.

○

Ордэн ганаровага легіёна — французскі ордэн часоў Напалеона.

|| прым. легіённы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)