bieleć

незак. бялець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bielić się

незак. бялець; бяліцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бяле́цца, ‑еецца; незак.

Разм. Тое, што і бялець (у 2 знач.). Апошняе праменне шпарка канала, запаноўваў змрок, але ў ім вельмі выразна бялеліся новыя бярвенні, устаўленыя ў старыя млынавыя сцены. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

whiten

[ˈhwaɪtən]

1.

v.t.

бялі́ць, выбе́льваць

2.

v.i.

бяле́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

беле́ться разг. бяле́ць, бяле́цца;

в темноте́ беле́ется ска́терть у цемнаце́ (у це́мры) бяле́е (бяле́ецца) абру́с.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pale​3 [peɪl] v.

1. (at) блядне́ць, бяле́ць

2. цьмяне́ць

♦

pale in/by comparison (with/to smth.) здава́цца нязна́чным y параўна́нні (з чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

забяле́ць, ‑ее; зак.

1. Пачаць бялець, стаць белым. Ужо забялеў золак першага дня новага года, калі Рыгор крыху заснуў. Гартны. Забялелі, зружавелі яблыні і вішні. Бялевіч.

2. Вылучыцца сваім белым колерам, паказацца (пра што‑н. белае). Наперадзе забялелі палаткі. □ Азёры, азёры, азёры ў далі забялелі. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бляднець; бялець, зелянець (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Кандыда́т ’той, хто намечаны для выбрання, прыёму, назначэння’ (ТСБМ, Яруш.), Ст.-бел. кондидатъ (XVII ст.) ’тс’. Запазычана са ст.-польск. kandydat, якое з лац. candidātus ’убраны ў белае адзенне’ (з часоў Рыму — прэтэндэнт на пасаду павінен быў быць апрануты ў белую тогу) < лац. condere ’бялець, блішчэць’ (Слаўскі, 2, 44; Шанскі, 2 (К), 43–44).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

blench

I [blentʃ]

1.

v.i.

адступа́ць, адступа́цца

2.

v.t.

уніка́ць

II [blentʃ]

v.i.

бяле́ць; блядне́ць

He blenched with terror — Ён зьбяле́ў ад стра́ху

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)