бядня́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да бядняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chudopachołek

м. бядняк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

па́ўпер

(лац. pauper = бедны)

кніжн. бядняк, пазбаўлены сродкаў для існавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

галя́к, ‑а, м.

Разм.

1. Пагард. Бядняк, галыш (у 2 знач.).

2. у знач. прысл. галяко́м. Без адзення, будучы голым. Не хадзі галяком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nędzarz

м. бядняк, галота, галадранец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лапцю́жнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто носіць лапці; селянін-бядняк. Калачык стаяў перад вачамі — звычайны чалавек, бядак, лапцюжнік, галодны Сцяпан... Чарнышэвіч. // перан. Пагард. Пра адсталага, некультурнага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галадра́нец, ‑нца, м.

Разм. пагард. Бядняк, абадранец. Хто ж Рыгор з сябе? Лапатнік, балагол, галадранец. Гартны. Паўліна Сямёнаўна таксама ціха адказала. — Галадранцы, ды яшчэ, можа, астрожнікамі будуць! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ну́днік ’бядняк, бедалага; надаедлівы чалавек’. Ад нудны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ärmling

m -s, -

1) нарука́ўнік

2) бе́дны, бядня́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hábenichts

m -(es), -e разм. жабра́к, бядня́к, гале́тнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)