разваява́цца, -ваюю́ся, -ваю́ешся, -ваю́ецца; -ваю́йся; зак. (разм., жарт.).

Увайшоўшы ў азарт, пачаць шумна паводзіць сябе, буяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буя́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., неадабр.).

Той, хто схільны буяніць; скандаліст.

Гэты б. вядомы далёка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэбашы́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак.

Учыняць дэбошы; буяніць, скандаліць.

|| зак. надэбашы́рыць, -ру, -рыш, -рыць.

|| наз. дэбашы́рства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дебо́шничать несов., разг. дэбашы́рыць, буя́ніць; сканда́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rampage​2 [ræmˈpeɪdʒ,ˈræmpeɪdʒ] v. шале́ць, буя́ніць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пабуя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Буяніць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забуя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Разм. Пачаць буяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэбашы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Учыняць дэбошы; буяніць, скандаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбуя́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Пачаць моцна буяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дебоши́рить, дебоши́рничать несов., разг. дэбашы́рыць, буя́ніць; сканда́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)