буя́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., неадабр.).

Той, хто схільны буяніць; скандаліст.

Гэты б. вядомы далёка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)