забурча́ць і забурчэ́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Пачаць бурчаць, бурчаць. // Прабурчаць, прабурчэць; буркнуць. Сабака раптам спыніўся ля сена, забурчаў і пачаў абнюхваць зямлю. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бурчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бурчу́ бурчы́м
2-я ас. бурчы́ш бурчыце́
3-я ас. бурчы́ць бурча́ць
Прошлы час
м. бурчэ́ў бурчэ́лі
ж. бурчэ́ла
н. бурчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. бурчы́ бурчы́це

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бурката́ць, -качу́, -ко́чаш, -ко́ча; -качы́; незак. (разм.).

1. Тое, што і буркаваць.

Голуб буркоча.

2. што і без дап. Бурчаць, мармытаць.

Б. сабе пад нос.

|| наз. бурката́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ву́ркаць

‘бурчаць, сварыцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ву́ркаю ву́ркаем
2-я ас. ву́ркаеш ву́ркаеце
3-я ас. ву́ркае ву́ркаюць
Прошлы час
м. ву́ркаў ву́ркалі
ж. ву́ркала
н. ву́ркала
Загадны лад
2-я ас. ву́ркай ву́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ву́ркаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гы́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Пра сабаку: пагрозліва вурчаць.

Гыркаў сабака.

2. перан. Груба гаварыць, бурчаць (разм.).

Г. на дзяцей.

|| аднакр. гы́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. гы́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

snarl​2 [snɑ:l] v.

1. (at) бурча́ць; агрыза́цца; гы́ркаць;

snarl against smth. бурча́ць су́праць чаго́-н.

2. ры́каць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

буху́каць

‘бурчаць што-небудзь і без прамога дапаўнення; кашляць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. буху́каю буху́каем
2-я ас. буху́каеш буху́каеце
3-я ас. буху́кае буху́каюць
Прошлы час
м. буху́каў буху́калі
ж. буху́кала
н. буху́кала
Загадны лад
2-я ас. буху́кай буху́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час буху́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

gripe​2 [graɪp] v. (about) infml ска́рдзіцца; бурча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прабурча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак.

1. Абазвацца бурчаннем.

Сабака прабурчаў.

2. што. Сярдзіта прамармытаць.

Нешта прабурчаў сабе пад нос.

3. што і без дап. Бурчаць некаторы час.

П. увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

grouch​2 [graʊtʃ] v. infml (about) бурча́ць, (сярдзі́та) ска́рдзіцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)